عروسک و قمقمـــــه اش را محکم زیربغل میگیرد

شمــر باهیبتی خشن، همانطور که دور امام حسیــــن میچرخد و نعره میزند،

از گوشه ی چشم دختــرک را می پاید

دختر با قدم های کوچکش از پله های سکوی تعـــزیه بالا می رود از مقابل شمر میگذرد،

مقابل امام حسیــــن می ایستد و به لب های سفید شده اش زل میزند

قمقمه را که آب تویش قلــپ قـــلپ صدا میدهد، مقابل او می گیرد

شمشیــر از دست شمــــر می افــتــــد و رجزخوانی اش قطع میشــــود دختـــرک می گوید:

"بخـــور برای تو آوردم" و بر میگردد روبروی شمـــر می ایستد

مردمک های دخترک زیر لایه براق اشک میلرزد

توی چشم های شمر نگاه میکند و با بغض میگوید: بـــابـــای بــــــد....!!!

السلام عليك يا مظلوم...يا غريب... يا عطشان... يا اباعبدالله الحسين (ع)

بـگذر " تـابـستــــــان "... بگــذر...

حـالـــــــــم بـا تـو خـــــوب نـمــــي شــــود...

" پـــايـيـــــــز " حــال مـــــــرا خـــــــوب مـــي شنـاســــد...

مهــم نيست که من واســه تو مــهم نيســتم

مــهــم اينه که من واســه خــودم مهــم هستــم!!!

ترکــت مي کنم تا هر سـه راحت شويم

مــن ، تـو ، رقـــيبم

مـن از قيــد تــو

او از قيــد مــن

و تـــــو از قــيد خيــانــت !!!

بــي تــو ســردم اســت

و چسبيده ام

به لحــافي که سالــهاست گــرمم نــمي کنــد..

گُــفـت: بَـــدبَــخــت يـکَــم بــه زنــدگيــت نگـــاه کــن تــمــوم زنــدگيــت کثــــــافت گــرفتــــــه ....

هيــچي نــگفــتـَــم !

آخـــه نــميدونــه خـــودش تــموم زنـدگيـــمه ... !!!

هــي فلانــي قلــب من فاحــشه خانه نيست

که هر وقــت خواســتي بــياي تــوش

... رفتــــي؟؟

هِـــــــــــــــــري...!!!

رو ديــوار دبيرستــان دخــترانه نوشته شــده بود:

نوشــتن هرگــونه متــن و آگهي تبليــغاتي منــع قانــوني دارد...

زيــرش با اسپــري بزرگ نوشــته بودن: دوستــت دارم...

حــتي اگه

منــع قانــوني داشــته باشــه.....

درد دارد .. وقــتي به او فــکر ميکني ،

دلــت آغوشــش را ميــخواهد ...

اما ميداني نميشود

پــس با نــفسي عميق زمزمه ميکــني : خوشبخــتيت آرزومه . . . !

و مــن، دلــم بــراي نگــاه هــاي خــيره يِ 5:45 دقــيقــه ي بعــدازظــهر، تــنگ مي شــود.

بيـست نـفر واست ســالآد فـَصل سلطنــتي دُرست ميكــنن

اما لـب هـــم نميزني

ولي دوســت داري تـره اي رو بـُخــوري

كه اون هيــچ وقــت واسـت خــورد نميكنه

امــشب شــماره معشــوقه تــرا از حافــظه گــوشي ام پاک کــردم

که مــبادا کم بــياورد غرورم

و دوبــاره به او بگويــم

غــريبــه مــواظــب يــــار مــن باش !

مــن ديــگه

نه قلــبم رو مي خوام ،

نه خــيالت رو ،

نه خاطــراتت رو

لعنتــي فــقط از ســرم برو بيــرون ، همــونطــور که از قــلبم رفــتي...

نـه ســر دارنــد و نــه ، تــه ...!

بـي هــوا مـي آيــند تــا خــفه ات کـنند !

مـي رسند گـاهـي ،

وســط ِ يـک فکــر ...

گـاهـي ، وسـط ِ يـک خــيابــان !

ســردت مـي کــنند ...

داغــــت مـي کــنند ...

رگ ِ خــوابـت را بـلدنــد !

زمـينَت مـي زنــند !

خــاطــرات ... تمــام نمـي شـونــد ... تمـــامـَت مـي کـــنند !!!

زيــاد سخــت نگير دوســتِ من !

فــقط کافــيه يه دقــيقه فــکر کني ؛ نکــنه يه روزي بيــاد و اون کنارت نباشه ....

باهــم بــودن ارزشِ خيــلي زيادي داره ... !!!

هــر قدر هـــــم کـــه محکــــم باشــــي

يـــک لبخنـــــد

يـــک نگــــــــاه

يـک عطر آشنـا

يــک صــــــــدا

يــک يـــــــــــاد

از درون داغونـــت مي کــــند هــر قدر هـــــم کـــه محکــــم باشــــي.....!

لامــصبا تــا ميفــهمن عاشقــشونى هــر غلــطى بخــوان ميكــنن،

ميــدونن ولــشون نمــيكــنى!!!

عمــريست نشســته ام پاي لــرز خــربزه هايي که هيچــوقت يادم نمــي آيد کــي؟! خــوردمشــان

يــه وقــتايي هســت که دوســت داري عــشقت خواب باشه

و خــيلي حرفــارو تو خواب بــهش بــگي

بگــي که بــدون اون ميمــيري

بگــي که از بــودنش خــدارو ممنــوني

بگي که تــمام دنــياي تو توي اون خــلاصه شده

يا حــتي آروم بــبوســيش

و خــيالت راحت باشه که آرووووم خوابــيده

وتا صــبح بهش نگاه کني

و از دوســت داشــتنش لــذت ببــري...

کاش آدم ها يکم جــرات داشتن !

گوشــي رو برميداشتــن و زنگ ميــزدن

و ميگفــتن :

بــبين ؛

دلم واست تنــــگ شده ،

واســه هيــچ چــيز ديــگه اي هم زنــگ نــــزدم ... !!!

خــدايــا شبــيه بـادکـنکي شــده ام
از بغـضهـايــي کـه به اجبــار فــرو داده ام...
التـماســت ميکـنم...
فقــط يـک ســوزن !
تــکه تــکه شــدنـم بــاخــودم...



خــدايــا نـه شــانس ميدي نـه پــول ميــدي , لااقــل يـه بــوس بــده.....!!!



از قــرص هــــاي ضــد تهــوع کــــاري ساختــه نيــست وقــتي حــالت از هــمه بهم ميخوره
کــمي کنار بــايستــيد اين سري مي خــواهم اين شــعر را بــــالا بــيــاورم....



آنکــه تــا ديــروز ميگفــت:"دوستــت دارم"
در هنــگام هم آغوشي با ديــگــري
بــه او هــم گفــت:"دوستــت دارم"
شــايد اشتبــاه کــرده
يا شــايد مرا دوســت نــداشت....!!!



روي کــارت برايــش نوشــتم: "" به امــيد فــرداي بهــتر"".
دو هفــته بعد شنــيدم ازدواج کــرد.
تــازه فهــميدم آن روز " الــــف" " فــــــــردا " را يــادم رفــته بود بــنويــسم.



هــي کــافــه چي لعنــتي
دو نفــره هاي کــافه ات رو مخــم هســتن
لا اقــل تــــو بيــا در کنــار مــن بشــين 
تــا مــــا هــم دو نــفر بشــيم...!!



مــن و او هــر دو خيــانت کــرديم...
"مــن بــه خــود، 
او بــه مــن"



گذشتــم ... گـــذشـتــي
مــن از يــک دنيــــا براي تـــــــو
و تـــــــو از مــــن ، بـــراي دنــياي خودت...



شــايد تو نمــي داني !
چقدر سخــت است 
يــــار را...
بــا يــــار ...
ديــــــدن



هــنوز هــم صــدقــه هــايم به نــيت ســلامــتي توســت…
هــــي….؟
مــعشــوقه ي مــن….
ســــلامــــــتي …؟؟؟!!!!



بــعد از مـرگـم ....
قـلــبـم را جــدا از مـن خـــاک کنيد !
من و دلـــم هيچ گاه ؛
آبـمـان تــوي يک جـــوي نرفــت



هــمـه دردم ايـــــن بــود: عشــقش بــودم وقتــايــي کـه عشــقش نــــــــبود



لبخــند منــو با بــرخــوردم اشــتباه نگير ؛
لبخــندم مــدل صــورتمه ، 
برخــــوردم لــياقتــته ...



هــواي دلــم ابري شده، چه زود بــهانه هاي پــاييــزي ام از راه رسيــدند..



مــــن خيلــي با احــساسم؛
ولــــي يــــادت نــره؛
تنــفــرم يــه حــسه ...!



از سفــره ي دلــم عقــب كشيــدي ؟؟
چشــمم شــــور بود 
يا دستــم بــي نمـــک ...!



ترســــيدن از ســوســک بهــانه بــود....
دلـــــــــــــــــــــــــــــــــم بــغـــل ميــخواســت...



حــافـظـا ! ...
مـي دانم هـــــــــــزار نـفر را پيـچـانـده اي ...!
امــا ايـن بـار حـواست ايـنجـــــــــا بــاشـد
نـيـت مي کنـــــــــــم بـه نــام او ...
بـه نـام فـرامــــــــــــوش کـردنـش
" يـوسـف ِ گــم گشـتـه بـــــــــاز آيــد بـه کنـعـان "
همـيـن تـو ، مرا " اُسـگـُـل " نــکـرده بـودي کـه کـــــــــــردي !! ..



خــــــــيابان ،
کـــــــــوچه ،
دوستت دارم هاي واقــــــــــعي ،
نـــــــگاه هاي پـــــــر از مـــــعني ...
هيچ کدام به درد من نــــــمي خورند ... !!!
من " خــــــودت " را مي خواهم !!!
مـــــــي فهمي ... ؟؟؟ !
خـــــــــودت را ..



هــرگــز سيگــار نكشيده ام
اما هميشه احســاس مي كنم 
كسي در وجودم سيــگار مي كشد 
آتــش به آتــش ؛ بــي وقــفه ...!

زيــر ســر تــواست گــريه هايم ...
بيــدار شو ، ميخــواهم بــــروم...




چــقدر ســخته پــدرت فــوت کرده باشه
هنوز شمــارش تو گوشيت باشه,
ذخـيره کرده بـاشـي بــابــا...
بعد بــخواي به دوستــت زنــگ بزني....
لحظه سخــتيه وقتي تصــادفي شـماره بــابات بيــاد جلوت!




درد دارم ، ســرم را بــهانه ميکنم ...
تــو نمي فــهمي !!!
همه ي درد از دل و دوري ِ تــوست ...
يك لــيوان آب و يك استــامينــوفن ،،،
كه نمي توانــد دلتنــگيم را تســكين دهد !!!




لعنــتي زمــستان است
وجــز
لب هايــت
اغــوشت
نفــس هايت
هــيچ چــيزي نمي چــسبد …




وقتــــــي "رفتــــــي" تا آخــــــر "بــــــرو" . . .
وقتــــــي "مانــــــدي" تا آخــــر "بمــــان" . . .
ايــــــن تــــــن ... خستــــــه ســــــت !
از نيــــــمه رفــــــتن ها..
از نيــــــمه مانـــــدن ها..




تــمام ماجــرا همينجاست ;
من هســتم ...  تو هســتي ...
من براي هيچــکس جــز تــــــو ... 
وتــو براي هرکــسي جــز مــــــن ...!




چقدر حــقيرند مردمــاني که نه جــرات دوس داشتن دارند
نه اراده ي دوســت نداشــتن ...
نه لياقــت دوس داشــته شدن
و نه متــانت دوس داشته نشدن ...
با اين حال مــدام شعر عــاشــقانه مي خــوانند ...!!!




تلــخ شــده ام ايــن روز ها
مــثل ليــمويي چــاقو خــورده
که گوشــهء بشــقاب جــا مــانده .




اونـي که داري خــودتـو واسـش ميکشي 
لـباس تـنــشــم سـلـيـقــه مـنـه
خــواسـتـم بـدونـي




هـر روز ميشکني ، ايـن دلِ شيشـه ايِ بيچـاره را ...
هــر روز تکـه هايش را بر مي دارم ..
کنار هم مي چينـم تــا دوبــاره بسازمش !!
و مـي بخشمت !
آنگاه خاطره ي کـودکي فــرياد مي کشد :
هــااااي بچـه..!!
بـازي بــا شيشه هـاي شکستـه 
" رگ هـا يت را مـي بُرَد"




"زنــدگي" و "قــهوه" ,
هــر دو "تــلخ",
"قهــوه" توســط ِ "ما" خــورده ميشود,
و "مـا"
توسط ِ "زنــدگي" . .




لعنــت بر گنــجشــک ها !!
تــو که رفــتي ؛
جــيک شــان هم در نــيامد ...




دوســت عزيز ...!
انــقدر روزهــا زود مــيگذره ، نــفهميدم تــو کــي آدم شــدي واســه من ....!




ســلامتي هر کي امشب تنهاست
سلامتي کسي که که ميتونست با هر کسي باشه
اما ترجيــح داد جاي صداي تــخت , صــداي کيبــوردش رو بشــنوه
سلامــتي هر کي وفــاداره




اين جمــاعت مي گفتن
اشــک هايت را
خرج رفتــنش نکــن
راســت مي گفــتن
بي مــن
تو
مفــت هم نــمي ارزي 




دخــتر عزيزم ؛
شما اول ملکه بودن خودتو ثــابت کن
بعد منتظر يک شــاهزاره با اسب سفــيد باش ...




وقــتي ميرم عکاسي
وقتي عکــاس ميــگه لبخــند بزن
من اما دلم ميــخواد زار بزنم !
زار بــزنم و تا ميتــونم زار بزنم
شايد عکــسه بدي بشه
اما مطمئــنم
حقيــقي ترين حــالته منه ...




بــي مــعرفت !
شعــرهايي که مــن بــراي تو ســروده بــودم را ، چــرا بــراي او خــواندي ؟!

گزارش بازی ایران و آرژانتین :
به نام خدا
گل !!!
با بازی ایران و آرژانتین در خدمتتون هستیم
گل !!!
صحنه آهسته رو می بینیم ، عه این گلو کی خوردیم ؟
بازم گل !!!
ایران فقط 85دقیقه وقت داره واسه جبران گل …
گل !!! :)))

چــرا دیــگه مثــل همــیشه نیــستی؟

...

هــنوز هم

چشمــانم نگــاهت را

نگــاهم لبــانت را

و لبانم لــبانت را نشــانه مــيرود

در طــلب يــک بوسه

هنوز هم زيباست انتــظار آغوشت را کشيدن

حتي زيــباتر از گذشــته

مــيخواهم اين راهي که من وتو آمده ايم را ازابــتدا ويران کنم 

تاهــيچ کس به اينــجايي که ما رسيده ايم نرسد

مــن از درد

خامــوش مي شوم...

درد تــو در من خاموش نمي شــود امــا...

حســــــرت!

يعني شانه هايت دوش به دوشـــــــم باشد

اما نتوانــــم از دلتنگي به آن پناه ببـــــــرم

هـيـچ کـس ديـگـــــر تـو نـمـي شـود... حـتـي خـــودت...

چقــدر مــدرن مي شــدند

شــعرهاي مــن

ســنت چشمــهايت اگر مــي گذاشتــند

ديــرينه شنــاسان را خــبر کن!!

2014 سال از ميلاد مســيح ميگذرد و مــن...

هر روز عاشقــانه هــايم را برايت به صليــب ميکشم

من بازمــانده ي عصــرجاهليــت ام...

از تو برايم چه مانده؟ 

بغضي مهار نشدني و يک عکس سه در چهار

دقايقي که ميخواهمت و نيستي

حرفهايي که ميخواهم و نميزني

شنيدني هايي که ميخواهم و نميگويي

تعليق و انتظار، سردي تو و گرمي اشک هاي من

بي خبري هاي پي در پي 

مهري که دارم و بي مهري هاي تو

کلامي که نياز دارم و مجالي براي بيانش نيست 

و يک دنيا خاطرات کشنده

تو چقدر با سخاوتي و من چقدر ثروتمند

می ترسم

که مبادا مخاطب عارفانه هایم

مانند مخاطب عاشقانه هایم دیگر وجود خارجی نداشته باشد!

بازنده منم

که در را باز می گذارم

شاید که بازگردی

دزد هم که بیاید

چیز مهمی برای بردن نمی یابد

مهم من بودم

که تو بردی...

یادت هست؟!

جــناق می شکــستیم می گــفتیم:

"یــادم تــــو را فرامــــوش"

ولی امـــــــروز،

تمــام استخوانهـــــایم شکــــــــسته

بــگذار کسی نداند که چــگونه من به جای

نــوازش شدن،

بوســیده شدن،

گــزیده شــده ام...

ايــن روزها

بــرايم

حضور ســکوت را

تيــک بــزنيد !

تلــخ تر از آنــم 

که غيــبت نــخورم

چــقدر سخته با يه بــغض سنــگين 

فــقط همــدم تنــهايــي هــاي ديــگران باشــي

نــمک پرورده ات شدم...

بــس که هر لحظه...

به زخــم هایم...

نمک میــپاشی..!

دلم تنگ شده است برای آغوشی که 

خیلی هم مطمئن نیستم بعد از این « مال من باشد »...!

حس لیوان تــرک خورده که پر میشود از چای داغُ! حال دلم اینگونه است!!!

چه تفاوت عمیقی ست بین تنــهائی قبل از نبــودنت

 و تنهــایی پــس از نبــودنت

اما افسوس نمی دانستم نقاب چهره ات دروغهایت را فریاد می زند و طنین صداقتت را به تاراج می برد.

آن زمان که حس می کردم صداقتت معنای دوم عاطفه درونت شده است نبض احساس قلبم را به آن وصل کردم تا شاید لحظه های تردید این زندگی 2 روز را با تو،در کنار تو بگذرانم،

اما دریغا ندانستم که این زندگی 2 روز کابوس تنهایی مرا رقم می زند 

چشمانم را فرو می بندم غرق می شوم در رؤیایی شبانه

 ناگاه می بینم پولکی از جنس ستاره ریخته بر گیسوان سیاه این عاشقانه

 آسمان جشن رنگی می گیرد در این سرور نور افشان

 ستارگان دنباله دار هل هله می کنند در این رسم رندان

 می آید از کهکشان شاهزاده ای با اسب سپید

 بر سر اسبش شاخ سپیدی از جنس حریر

 می رسد قلبش به نزدیکی قلب آن تازه عروس

 تیر 2 شاخه ای می خورد بر قلب آن 2 عاشق ونوس

 بعد از آن عشق رخ می نماید از آسمان

 زمینی می شود آن عشق بی نشان

 بر زمین که می رسد دگر نشانی از حقیقت نیست

سنبل وفا ترک می خورد و شروعی از رفاقت نیست

 به ناگاه لرزه ای رعشه می زند بر وجودم

 بیدارم می کند کابوس سیاه ظلمت گونه ی بی فروغم

 حسی به من می گوید آن همه خواب بود

 آن خوشبختی و جشن ستاره ها و سپیدی شنل فقط توهم یک رؤیا بود

 تیر 2 شاخه ای نیست بر قلب آن 2 عاشق اسیر

 آن همه فقط بود یک کابوس،کابوس رؤیایی نفس گیر

 پس از آن سوگند می خورم که نباشم در رؤیا

 جویای حقیقت باشم حتی اگر تلخ باشد در این دنیا     

که تو به سلامت بازایی

تو میروی تا به مقصد برسانی از ره مانده هایی را که چشم به دستان تو دارند

تا به مقصد رسانیشان و من چشم انتظار این هستم که کی تو به مقصد من رسی

ثانیه ثانیه های نبودنت از پروردگارم  تمنای دیدار تو را دارم

همدم زحمت کش من تمام تلاشم را میکنم

تا فقط من و وجود من طنین انداز ارامش در وجود تو باشد